1. Classificatie van klinische voedingsondersteuning
Enterale voeding (EN) is een manier om voedingsstoffen die nodig zijn voor de stofwisseling en verschillende andere voedingsstoffen via het maag-darmkanaal te leveren.
Parenterale voeding (parenterale voeding, PN) is het toedienen van voeding via de ader ter ondersteuning van de voeding vóór en na een operatie en bij kritiek zieke patiënten. Alle voeding die via parenterale weg wordt verstrekt, wordt totale parenterale voeding (TPV) genoemd.
2. Het verschil tussen EN en PN
Het verschil tussen EN en PN is:
2.1 EN wordt aangevuld door orale of nasale toediening van voeding in het maag-darmkanaal voor vertering en absorptie; parenterale voeding wordt aangevuld door intraveneuze injectie en bloedcirculatie.
2.2 EN is relatief compleet en evenwichtig; de voedingsstoffen die met PN worden aangevuld, zijn relatief eenvoudig.
2.3 EN kan langdurig en continu worden gebruikt; PN kan alleen op een specifieke korte termijn worden gebruikt.
2.4 Langdurig gebruik van EN kan de gastro-intestinale functie verbeteren, de fysieke conditie versterken en verschillende fysiologische functies verbeteren. Langdurig gebruik van PN kan leiden tot een afname van de gastro-intestinale functie en tot verschillende fysiologische stoornissen.
2.5 De kosten van EN zijn laag; de kosten van PN zijn relatief hoog.
2.6 EN heeft minder complicaties en is relatief veilig; PN heeft relatief meer complicaties.
3.de keuze van EN en PN
De keuze voor EN, PN of een combinatie van beide wordt grotendeels bepaald door de gastro-intestinale functie van de patiënt en de mate van tolerantie voor voedingsstoffen. Het hangt meestal af van de aard van de ziekte, de toestand van de patiënt en het oordeel van de behandelend arts. Als de cardiopulmonale functie van de patiënt instabiel is, het grootste deel van de gastro-intestinale absorptiefunctie verloren is gegaan of het voedingsmetabolisme onevenwichtig is en dringend compensatie nodig heeft, dient PN te worden gekozen.
Als het maag-darmkanaal van de patiënt (gedeeltelijk) functioneel is, moet een veilige en effectieve enterale voeding worden gekozen. Enterale voeding is een fysiologisch verantwoorde manier van voeden, die niet alleen de mogelijke risico's van een centraal veneuze intubatie vermijdt, maar ook helpt de darmfunctie te herstellen. De voordelen ervan zijn eenvoudig, veilig, economisch en efficiënt, in lijn met de fysiologische functies, en er zijn veel verschillende enterale voedingsmiddelen.
Kortom, het meest kritische en belangrijke principe bij de selectie van EN en PN is het strikt controleren van de toepassingsindicaties, het nauwkeurig berekenen van de hoeveelheid en duur van de voedingsondersteuning en het verstandig kiezen van de manier van voedingsondersteuning.
4. De voorzorgsmaatregelen voor langdurige PN-overdracht naar EN
Langdurige PN kan leiden tot een afname van de gastro-intestinale functie. Daarom moet de overgang van parenterale voeding naar enterale voeding geleidelijk plaatsvinden en kan niet abrupt worden stopgezet.
Wanneer patiënten met langdurige PN EN beginnen te verdragen, moet u eerst een lage concentratie, langzame infusie van elementaire enterale voedingspreparaten of niet-elementaire enterale voedingspreparaten gebruiken, het water-, elektrolyten- en nutriëntenevenwicht controleren en vervolgens geleidelijk de hoeveelheid parenterale voeding infusie verhogen en de hoeveelheid parenterale voeding in dezelfde mate verminderen, totdat enterale voeding volledig aan de metabolische behoeften voldoet. Daarna kan parenterale voeding volledig worden stopgezet en kan worden overgegaan op volledige enterale voeding.
Plaatsingstijd: 16-07-2021